نقش تعدیل‌کننده صفت شخصیتی وجدانی بودن در رابطه بین فرسودگی عاطفی و عملکرد شغلی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل‌کننده صفت شخصیتی وجدانی‌بودن در رابطه بین فرسودگی عاطفی و عملکرد شغلی (عملکرد تکلیفی، رفتار مدنی سازمانی معطوف به فرد و رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان) بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش 400 نفر از دبیران دبیرستان‌های استان خوزستان (260 مرد و 140 زن) بودند که به روش تصادفی چندمرحله‌ای نسبی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (MBI)، پرسشنامه پنج عاملی نئو ((NEO-FFI) و مقیاس عملکرد شغلی (JPS) بودند. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که فرسودگی عاطفی رابطه منفی و معنی‌داری با عملکرد شغلی (عملکرد تکلیفی، رفتار مدنی سازمانی معطوف به فرد و رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان) دارد. همچنین، یافته‌های تحلیل رگرسیون تعدیلی، نقش تعدیل‌گر صفت شخصیتی وجدانی بودن را در این روابط مورد تأیید قرار دادند. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که فرسودگی عاطفی عامل مهمی در کاهش سطح عملکرد شغلی دبیران است و این رابطه در دبیرانی که روی صفت وجدانی بودن پایین‌ترند، نیرومندتر است.همچنین، یافته‌های تحلیل رگرسیون تعدیلی، نقش تعدیل‌گر صفت شخصیتی وجدانی بودن را در این روابط مورد تأیید قرار دادند. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که فرسودگی عاطفی عامل مهمی در کاهش سطح عملکرد شغلی دبیران است و این رابطه در دبیرانی که روی صفت وجدانی بودن پایین‌ترند، نیرومندتر است.